فضیلت دعای مجیر مخصوص ایام البیض ماه مبارک رمضان+ متن و ترجمه

  دعای مجیردر بین دعا‌ها از جایگاه بلندی برخوردار است و از حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای آن‏ حضرت هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند آورد و کفعمی در «بلد الامین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیه آن به فضیلت آن اشاره کرده، از جمله اینکه هر که این دعا را در «ایام البیض» [روز‌های سیزدهم و چهارهم و پانزدهم]ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می‏شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  نقل است هر که دعای «مجیر» را در «ایام البیض» ماه رمضان بخواند، گناهش آمرزیده می‌‏شود، هرچند به عدد دانه‏‌های باران و برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد! و خواندن آن برای شفای‏ بیمار و رفع غم و اندوه سودمند است.

بِسْمِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‏اش همیشگی است‏

سُبْحَانَکَ یَا اللَّهُ تَعَالَیْتَ یَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا رَحِیمُ تَعَالَیْتَ یَا کَرِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مَلِکُ تَعَالَیْتَ یَا مَالِکُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا قُدُّوسُ تَعَالَیْتَ یَا سَلامُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُؤْمِنُ تَعَالَیْتَ یَا مُهَیْمِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا عَزِیزُ تَعَالَیْتَ یَا جَبَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُتَکَبِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَجَبِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.

منزّهی تو‌ای خدا، بلندمرتبه هستی‌ای بخشنده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای مهربان، بلندمرتبه هستی‏‌ای کریم، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای فرمانروا، بلندمرتبه هستی‌ای مالک، ما را از آتش پناه ده ای‏ منزّهی تو‌ای ایمن‏بخش، بلندمرتبه هستی‌ای چیره بر هستی، مار از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای عزّتمند، بلندمرتبه هستی‌ای جبّار، ما را از آتش‏ پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بزرگ‏منش، بلندمرتبه هستی‌ای بزرگ‏منش، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بری از هر عیب، بلندمرتبه هستی‌ای سلام، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده.

سُبْحَانَکَ یَا خَالِقُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُصَوِّرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقَدِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا هَادِی تَعَالَیْتَ یَا بَاقِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا وَهَّابُ تَعَالَیْتَ یَا تَوَّابُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا فَتَّاحُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَاحُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدِی تَعَالَیْتَ یَا مَوْلایَ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا قَرِیبُ تَعَالَیْتَ یَا رَقِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُبْدِئُ تَعَالَیْتَ یَا مُعِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا حَمِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مَجِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا قَدِیمُ.

منزّهی تو ای‏ آفریننده، بلندمرتبه هستی‌ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای صورت آفرین، بلندمرتبه هستی‌ای تقدیر کننده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای راهنما، بلندمرتبه هستی‌ای ماندگار، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده‏ منزّهی تو‌ای بخشایشگر، بلندمرتبه هستی‌ای بسیار توبه‏پذیر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای گشایشگر، بنلدمرتبه، هستی‌ای خستگی‏ناپذیر، ما را از آتش پناه‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای سرورم، بلندمرتبه هستی‌ای مولایم، ما از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای نزدیک، بلندمرتبه هستی‌ای نگاهبان، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه هنده، منزّهی تو‌ای پدید آورنده، بلندمرتبه هستی‌ای بازگرداننده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای ستوده، بلندمرتبه‏‌ای دارای عظمت، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای دیرینه.

تَعَالَیْتَ یَا عَظِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا غَفُورُ تَعَالَیْتَ یَا شَکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا شَاهِدُ تَعَالَیْتَ یَا شَهِیدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا حَنَّانُ تَعَالَیْتَ یَا مَنَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا بَاعِثُ تَعَالَیْتَ یَا وَارِثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُحْیِی تَعَالَیْتَ یَا مُمِیتُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا شَفِیقُ تَعَالَیْتَ یَا رَفِیقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا أَنِیسُ تَعَالَیْتَ یَا مُونِسُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا جَلِیلُ تَعَالَیْتَ یَا جَمِیلُ.

بلند مرتبه هستی‌ای بزرگ، ما را از آتش پناه ده‏‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای آمرزگار، بلندمرتبه هستی‌ای ستایش‏پذیر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای گواه، بلندمرتبه هستی‌ای حاضر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای مهربان، بلندمرتبه هستی‌ای منتّگذار، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای برانگیزنده، بلندمرتبه هستی‌ای میراث‏بر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده‏ منزّهی تو‌ای زندگی‏بخش، بلندمرتبه هستی‌ای میراننده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای مهربان، بلندمرتبه‏ هستی‌ای همراه، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده منزّهی تو‌ای همدم، بلندمرتبه هستی‌ای مونس ما را از آتش پناه ده‏‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بزرگ منزلت، بلندمرتبه هستی‌ای زیبا.

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا خَبِیرُ تَعَالَیْتَ یَا بَصِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا حَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَلِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مَعْبُودُ تَعَالَیْتَ یَا مَوْجُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا غَفَّارُ تَعَالَیْتَ یَا قَهَّارُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مَذْکُورُ تَعَالَیْتَ یَا مَشْکُورُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا جَوَادُ تَعَالَیْتَ یَا مَعَاذُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا جَمَالُ تَعَالَیْتَ یَا جَلالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا سَابِقُ تَعَالَیْتَ یَا رَازِقُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا صَادِقُ تَعَالَیْتَ یَا فَالِقُ.

ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو ای‏ آگاه، بلندمرتبه، هستی‌ای بینا، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای عطابخش، بلندمرتبه هستی‌ای امان ده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای معبود، بلندمرتبه هستی‌ای موجود، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده‏ منزّهی تو‌ای بسیار آمرزنده، بلندمرتبه هستی‌ای ستوده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای یاد شده، بلندمرتبه‏ هستی‌ای سپاس شده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بخشنده، بلندمرتبه هستی‌ای پناهگاه، ما را از آتش پناه ده‏‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای زیبا، بلندمرتبه هستی‌ای باشکوه، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای پیش از همه، بلندمرتبه هستی‌ای روزی‏دهنده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای راستگو، بلندمرتبه هستی‌ای شکافنده.

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا سَمِیعُ تَعَالَیْتَ یَا سَرِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا رَفِیعُ تَعَالَیْتَ یَا بَدِیعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا فَعَّالُ تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا قَاضِی تَعَالَیْتَ یَا رَاضِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا قَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا طَاهِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا عَالِمُ تَعَالَیْتَ یَا حَاکِمُ.

ما را از‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای شنوا، بلندمرتبه هستی‌ای سریع، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بلندپایه، بلندمرتبه هستی‌ای نوآفرین، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای همواره در کار، بلندمرتبه هستی‌ای والاتر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای قضاوت کننده، بلندمرتبه هستی‌ای خشنود، مار از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای چیره، بلندمرتبه هستی‌ای پاک، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده منزّهی تو‌ای دانا، بلندمرتبه هستی‏‌ای حکمران.

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا دَائِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَائِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا عَاصِمُ تَعَالَیْتَ یَا قَاسِمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا غَنِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مُغْنِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا وَفِیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَوِیُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا کَافِی تَعَالَیْتَ یَا شَافِی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ، سُبْحَانَکَ یَا مُقَدِّمُ تَعَالَیْتَ یَا مُؤَخِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا أَوَّلُ تَعَالَیْتَ یَا آخِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ.

ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای پاینده، بلندمرتبه هستی‌ای پایدار، ما را از آتش پناه ده ای‏ پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای نگهدارنده، بلندمرتبه هستی‌ای پخش کننده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بی‏نیاز، بلندمرتبه هستی‌ای بی‏نیاز کننده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای باوفا، بلندمرتبه هستی‌ای توانا، ما را از آتش‏ پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای کفایت کننده، بلندمرتبه هستی‌ای شفابخش، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای پیش‏انداز، بلندمرتبه هستی‌ای پس‏انداز، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای آغاز، بلندمرتبه هستی‌ای انجام‏ ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده.

سُبْحَانَکَ یَا ظَاهِرُ تَعَالَیْتَ یَا بَاطِنُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا رَجَاءُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْتَجَی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْمَنِّ تَعَالَیْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا حَیُّ تَعَالَیْتَ یَا قَیُّومُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا وَاحِدُ تَعَالَیْتَ یَا أَحَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا سَیِّدُ تَعَالَیْتَ یَا صَمَدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا قَدِیرُ تَعَالَیْتَ یَا کَبِیرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا وَالِی تَعَالَیْتَ یَا مُتَعَالِی [عَالِی‏]   منزّهی تو‌ای آشکار، بلندمرتبه هستی‌ای نهان، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای امید، بلندمرتبه هستی‌ای امیدبخش، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای عطابخش، بلندمرتبه هستی‌ای هماره بخشایشگر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای زنده، بلندمرتبه هستی‌ای به خود پاینده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای یگانه، بلندمرتبه هستی‌ای یکتا، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای سرور، بلندمرتبه هستی‌ای مقصود همه‏ ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای توانا، بلندمرتبه هستی‌ای بزرگ، ما از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای ولایت مدار، بلندمرتبه هستی‌ای بلند پایه

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا عَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا أَعْلَی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا وَلِیُّ تَعَالَیْتَ یَا مَوْلَی أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا ذَارِئُ تَعَالَیْتَ یَا بَارِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا خَافِضُ تَعَالَیْتَ یَا رَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُقْسِطُ تَعَالَیْتَ یَا جَامِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُعِزُّ تَعَالَیْتَ یَا مُذِلُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا حَافِظُ تَعَالَیْتَ یَا حَفِیظُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا قَادِرُ تَعَالَیْتَ یَا مُقْتَدِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا عَلِیمُ تَعَالَیْتَ یَا حَلِیمُ.

ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای والا، بلندمرتبه هستی‌ای والاتر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای سرپرست، بلندمرتبه هستی‌ای مولا، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای پدیدآور، بلندمرتبه هستی‌ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای فرودآور، بلندمرتبه هستی‌ای فرازبر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای دادگر، بلندمرتبه هستی‌ای گردآور، ما را از آتش‏ پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای عزّت‏بخش، بلندمرتبه هستی‌ای خوارساز، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو ای‏ نگاهبان، بلندمرتبه هستی این نگاهبان، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای توانا، بلندمرتبه هستی‌ای توانمند ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای دانا، بلندمرتبه هستی‌ای بردبار.

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا حَکَمُ تَعَالَیْتَ یَا حَکِیمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُعْطِی تَعَالَیْتَ یَا مَانِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا ضَارُّ تَعَالَیْتَ یَا نَافِعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُجِیبُ تَعَالَیْتَ یَا حَسِیبُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا عَادِلُ تَعَالَیْتَ یَا فَاصِلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا لَطِیفُ تَعَالَیْتَ یَا شَرِیفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا رَبُّ تَعَالَیْتَ یَا حَقُّ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مَاجِدُ تَعَالَیْتَ یَا وَاحِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا عَفُوُّ تَعَالَیْتَ یَا مُنْتَقِمُ.

ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای داور، بلندمرتبه هستی‌ای فرزانه، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای عطابخش، بلندمرتبه هستی‌ای بازدار، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای زیان‏رسان، بلندمرتبه هستی‌ای سودبخش، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای اجابت‏ کننده، بلندمرتبه هستی‌ای حسابرس، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای دادگر، بلندمرتبه هستی‌ای جدایی‏انداز، ما را از آتش پناه ده ای‏ پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای مهربان، بلندمرتبه هستی‌ای شریف، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای پروردگار، بلندمرتبه هستی‌ای حقیقت پایدار، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای پرشکوه، بلندمرتبه هستی‌ای گانه، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای درگذرنده، بلندمرتبه هستی‌ای انقتام گیرنده.

أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا وَاسِعُ تَعَالَیْتَ یَا مُوَسِّعُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا رَءُوفُ تَعَالَیْتَ یَا عَطُوفُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا فَرْدُ تَعَالَیْتَ یَا وِتْرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُقِیتُ تَعَالَیْتَ یَا مُحِیطُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا وَکِیلُ تَعَالَیْتَ یَا عَدْلُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُبِینُ تَعَالَیْتَ یَا مَتِینُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا بَرُّ تَعَالَیْتَ یَا وَدُودُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا رَشِیدُ تَعَالَیْتَ یَا مُرْشِدُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا نُورُ تَعَالَیْتَ یَا مُنَوِّرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا نَصِیرُ.

ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بسیار عطابخش، بلندمرتبه هستی‌ای عطاگستر، ما را از آتش‏ پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای پرمهر، بلندمرتبه هستی‌ای نوازشگر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده‏ منزّهی تو‌ای یگانه، بلندمرتبه هستی‌ای بی‏همتا، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای روزی‏بخش، بلندمرتبه هستی ای‏ فراگیر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای وکیل، بلندمرتبه هستی‌ای عدالت محض، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده‏ منزّهی تو‌ای آشکار، بلندمرتبه هستی‌ای استوار، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای نیکو، بلندمرتبه هستی ای‏ مهروز، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزهی تو‌ای راهما، بلندمرتبه هستی‌ای راهبر، ما را از آتش پناه ده‏‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای روشنایی، بلندمرتبه هستی‌ای روشنی‏بخش، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای یاری رسان.

تَعَالَیْتَ یَا نَاصِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا صَبُورُ تَعَالَیْتَ یَا صَابِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُحْصِی تَعَالَیْتَ یَا مُنْشِئُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا سُبْحَانُ تَعَالَیْتَ یَا دَیَّانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا مُغِیثُ تَعَالَیْتَ یَا غِیَاثُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا فَاطِرُ تَعَالَیْتَ یَا حَاضِرُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ سُبْحَانَکَ یَا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَکْتَ یَا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلالِ سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

بلندمرتبه هستی‌ای یاور، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای بردبار، بلندمرتبه هستی‌ای شکیبا، ما را از آتش پناه‏ ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای شمارشگر، بلندمرتبه هستی‌ای آفرینشگر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو ای‏ پاک و منزّه، بلندمرتبه هستی‌ای جزادهنده، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای فریادرس، بلندمرتبه هستی‌ای پناه، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای آفریننده، بلندمرتبه هستی‌ای حاضر، ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‏دهنده، منزّهی تو‌ای صاحب شکوه و زیبایی، بلندمرتبه هستی‌ای دارای جبروت و جلال، منزّهی تو، معبودی جز جز تو نیست منزّهی تو، همانا من از ستمکاران بودم، پس دعایش را اجابت کردیم و او را از اندوه رهانیدیم و اینچنین اهل‏ اهل ایمان را رهایی بخشیم، و درود خدا بر آقای ما محمّد و خاندان او همه و سپاس خدا را پروردگار جهانیان‏ و خدا ما را بس است و چه نیکو وکیلی است، و جنبش و نیرویی نیست، جز به عنایت خدای والای بزرگ.

منبع: فرارو

کلیدواژه: ادعیه ماه رمضان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۲۹۹۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از اینجا رانده از آنجا مانده؛ آوارگان گرفتار فلسطینی در مرکز نوار غزه به دنبال سرپناه می‌گردند

از زمان آغاز جنگ در ماه اکتبر، بسیاری از اهالی نوار غزه را از شمال به جنوب پیمودند. اما پس از اینکه اسرائیل از آوارگان در رفح خواست به مناطق «امن» تعیین شده بروند، آن مناطق به شدت شلوغ شدند و خیلی‌ها دوباره به سمت شمال رفتند.

به گزارش صدای ایران از یورونیوز،خانواده‌های آواره فلسطینی روز چهارشنبه در کنار آب‌های شهر دیرالبلح در مرکز غزه تجمع کردند و گفتند که برای یافتن غذا و آب در تلاش هستند، اما جایی برای رفتن ندارند.

یکی از این آوارگان ام عصام است که با ۵۵ نفر از بستگانش در ساحل دیرالبلاح اردو زده است. او می‌گوید که هیچ امکاناتی در نوار کوچک خط ساحلی که شب را در آن گذرانده‌اند، وجود ندارد.

او که اصالتاً اهل بیت حانون است می‌گوید: «ما اینجا اردو زدیم ولی به خاطر نزدیکی جاده و دریا، برای بچه‌های کوچک نگران هستیم. به همین دلیل دوست داریم به منطقه‌ای که دورتر از ساحل باشد برویم.»، اما او نمی‌داند که به کجا می‌توانند بروند.

یک زن آواره دیگر به نام سوسان الحلو با ۳۰ نفر از بستگان خود آواره است و نمی‌داند کجا پناه بگیرد. آنها در زمینی چادر زده بودند، اما مالکان آن زمین از آنها خواستند جابجا شوند. او که اصالتا اهل غزه است، تعریف می‌کند: «ما تمام شب از سگ‌ها ترسیده بودیم. و، چون در کنار آب هستیم، هوا سرد است و همانطور که می‌بینید، بی‌خانمان هستیم.»

ورود تانک‌های اسرائیلی در روز سه‌شنبه به منطقه رفح، به نگرانی جهانیان نسبت به امنیت جان بیش از یک میلیون غیرنظامی فلسطینی آواره که در آنجا پناه گرفته‌اند، دامن زده است.

حدود ‍۱،۳ میلیون فلسطینی، یعنی بیش از نیمی از جمعیت غزه، در رفح گرفتار شده‌اند و سرپناه مناسبی ندارند. در این شرایط، احتمال تخلیه منطقه بسیار بالاست. اسرائیل روز دوشنبه دستور داد محله‌های شرقی رفح، که پذیرای حدود ۱۰۰ هزار نفر بود تخلیه شود.

اسرائیل تخلیه‌شدگان را تشویق کرد که به مواسی، که آن را «منطقه امن» خوانده است بروند. اسرائیل می‌گوید قرار است این منطقه امن گسترش یابد و به بیمارستان‌های صحرایی، پناه‌گاه و سایر امکانات مجهز شود.

به گفته آژانس آوارگان فلسطینی سازمان ملل متحد، مواسی اکنون بیش از ۴۵۰ هزار آواره را در خود جای داد است. بسیاری از این آوارگان در ماه‌های اخیر با تشدید حملات زمینی اسرائیل به مرکز و جنوب غزه به مواسی پناه برده‌اند.

این اردوگاه یک نوار زمینی تقریبا ۸ کیلومتری است در امتداد خط ساحلی که از رفح تا خان یونس، دو شهر جنوبی نوار غزه امتداد دارد. لشکرکشی اسرائیل یکی از مرگبارترین و مخرب‌ترین حملات در تاریخ اخیر بوده است و بخش بزرگی از غزه را به ویرانه تبدیل کرده است.